ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳပါ

ေက်ာတခင္းစာ ေနရာတစ္ေနရာနဲ႔
ဘ၀ ကဗ်ာကို တစိမ့္စိမ့္ဖတ္ရႈ
ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာေျပာေနတဲ့
ပကာသနဆိုတာႀကီးကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတဲ့ေကာင္...။

ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား
ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္
ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေျပာ
ကိုယ့္တရား ကိုယ္ေဟာရင္း
ကိုယ့္မာန တံခြန္ေအာက္မွာ
ခါးေထာက္ရပ္ေနတဲ့ ေကာင္...။

ဂုဏ္မရွိ...ေငြမရွိ
ေဆြမရွိ...မ်ိဳးမရွိနဲ႔
အေမ့အၿပဳံးေလးတစ္ခုကိုၾကည့္ၿပီး
အသက္ရွဴေနတဲ့ေကာင္...။

အခ်စ္မရွိ...အႏွစ္မသိ
မာယာမရွိ..ဘာညာမသိ
အေမရွိေနတဲ့ အသိတစ္ခုနဲ႔
ဘ၀ကို က်က္သေရ ရွိရွိေနထိုင္တဲ့ေကာင္..။

အဲဒီ့လို
လူေမႊးသူေမႊးမေျပာင္တဲ့ေကာင္မွာ
အမ်ားအတြက္ဆိုတဲ့
ခ်စ္ျခင္းအလင္းေရာင္နဲ႔
ကိုယ့္ေနရာေလး သီးသန္႔ေမွာင္ေနတာေတာင္
ၿဂိဳလ္ေကာင္ဆိုတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔
မ်က္ေစာင္းထိုးသြားတတ္ၾကေသးတယ္...။

ထားပါေလ...
ထားလိုက္ၾကပါေလ...

ငါကေတာ့
တစ္လုပ္စားဘူးသူ႔ေက်းဇူးဆိုတဲ့အသိနဲ႔
တစ္ခါေသဖူးလို႔ ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္တာေတာင္
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေသဖို႔ ၀န္မေလးတဲ့ေကာင္...။