အခ်စ္ဦး

တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္လႊာတစ္ရြက္
တစ္ခက္တစ္ပြင့္
ငံုအဆင့္မို႔
ရင့္လို႔ပဲဝါဝါ
ၫွာတံပဲျပဳတ္ျပဳတ္
ျဖဳတ္ခနဲပဲေျကြေျကြ
ေျမမွာပဲေရာက္ေရာက္
ဖြဖြကေလးေကာက္လို႔
ပန္းေျခာက္ေလးပဲျမတ္ႏိုးမယ္ ။
                                                                                                                        ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)